Σκέψη (53) - ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ

photo:flickr
...είναι η στιγμή της αλήθειας που πρέπει να παραδεχτώ στον εαυτό μου, αυτή τη στιγμή δεν πραγματοποιούνται τα όνειρα μου, μικρότερα και μεγαλύτερα :(
Ίσως και αν ακόμα πετύχω κάποια όνειρα που πάλεψα τόσο επίμονα και σκληρά για να τα πετύχω, λέω ίσως από σεβασμό και όχι από μετριοπάθεια, θα χρειαστώ σίγουρα αρκετό διάστημα για να το πιστέψω ότι μου συμβαίνει, ότι πραγματοποίησα ένα όνειρο μου. Ότι πέρασα όλη αυτή τη διαδικασία, ότι πέρασα όλο αυτό το δρόμο που χρειάστηκε να περάσω, ότι επέμενα ξεπερνώντας τα όρια μου αι φτάνωντας τελικά, ακόμα και τότε θα δυσκολευτώ πολύ να το πιστέψω γιατί το χρονικό διάστημα που παλεύω είναι μεγάλο και επίπονο. Επίπονο δυστυχώς το έκανα ο ίδιος στον εαυτό μου, σίγουρα και με μια ελάχιστοι ευθύνη κάποιων ακόμα αλλά την κύρια την έχω εγώ, έβαλα δηλαδή εμπόδια και δυσκολίες ο ίδιος στον εαυτό μου κα μάλιστα όχι μικρά αλλά μεγάλα, γιατί και αντίστοιχα μεγάλα είναι και τα όνειρα μου. Οστόσο θα μπορούσα να χαρώ τα μικρότερα που αποτελούν και μέρος των μεγαλύτερων αλλά τα σημάδια προς το παρόν δεν είναι καλά και τήνουν προς την αρνητικότητα. Θα ήταν όμως μεγάλο λάθος και αχαριστία να πω πως δεν πέτυχα και κάποιο έστων εν μέρη όνειρο, έστω πω είδα μια ηλιαχτίδα του, ναι είδα και πέτυχα και αυτό μου δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσω και ποιο είναι αυτό? Βρήκα μια ψυχή να συνεχίσω, την ψυχή μου, αυτή που μου ταιριάζει αλλά είναι τόσα τα εμπόδια, σαν να μη θέλει να πραγματοποιηθεί/ολοκληρωθεί αυτό το όνειρο και νιώθω να πιέζομαι να επιμένω/νουμε για να το πετύχουμε γιατί είναι κοινό. Όλα τελικά θέλουν τόση μεγάλη προσπάθεια και πίεση για να γίνουν, επιμονή και πολύ κόπο και όχι τόσο απλά όσο περνάνε σε σκέψεις απ'το μυαλό, θέλει κόπο και χρόνο, με το βόλεμα και τη βολική σκέψη δεν γίνεται ή μάλλον είναι ανάλογο το αποτέλεσμα, βολικό και γρήγορο, επιφανειακό και γρήγορα εξανεμίζεται...πόσες φορές τα έχω σκεφτεί αυτά...πολλές...
Άλλες τόσες αναρωτιέμαι αν πετύχω τελικά το συγκεκριμένο όνειρο ή αν αποτύχω, είναι άραγε τόσο κακό να πετυχαίνει κάποιος το όνειρο του? Και η δυσκολία πόσο χρόνο θέλει?
Βρίσκομαι στα όρια μου...
Βρίσκομαι τουλάχιστον κυνηγός των ονείρων μου, τα ακολουθώ κι ας μην τα πετυχαίνω ή πέτυχα ακόμα και έτσι δεν έχω να δώσω λογαριασμό σε κανέναν, έχω καθαρή τη συνείδηση μου όμως μια φράση τριγυρλιζει στο μυαλό μου, "είναι τόσο δύσκολο να πετύχω το όνειρο μου?"...ναι είναι...ή μήπως επειδή το επιβεβαιώνω ο ίδιος το βιώνω? Ναι είναι γιατί το μυαλό μου κουράστηκε και ακόμα τίποτα δεν γίνεται και στις σκέψεις μου εδώ στο blog φαίνεται ο χρόνος που περνά και η αγωνία μου που άλλωτε κορυφώνεται και κλιμακωτά αποσυμπιέζεται σαν να υπάρχει κάποιος αόρατος "διορθωτής" και να με διορθώνει λέγοντας μου "ηρέμησε πολύπλοκα απλέ μα θα χρειαστείς ακόμα πολύ χρόνο, θα παιδευτείς ακόμα πάρα πολύ, για αυτό θα σου αποκλιμακώσω την όρεξη"...
Σίγουρα λοιπόν ότι έχει το πρόθεμα "δεν" είναι αρνητικό, φέρνει και ανάλογο αρνητικό συναίσθημα, απογοήτευση.
Συγνώμη για την απογοητευτική σκέψη...

Με πολύ αγάπη,
Πολύπλοκα Απλός