Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Σκέψη (60) - ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΤΩΡΑ

photo:flickr
Προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά, σε μια τάξη. Ποιός είμαι τώρα και που πάω, που θέλω να πάω, ποια είναι τα όνειρα μου και αν άλλαξα ή άλλαξαν τα όνειρα μου. Διαπιστώνω πως δεν άλλαξε τίποτα από τα όνειρα μου και πως μέσα μου συνεχίζω να αλλάζω και να γίνομαι καλύτερος, χωρίς να σημαίνει πως γίνομαι νέος άνθρωπος ή διαφορετικός, όχι είμαι ο ίδιος αλλά χαίρομαι βαθιά που είμαι αληθινός, ξεκάθαρος, συμπίπτουν οι σκέψεις μου με τις πράξεις μου, όλα όσα ένιωσα, όλα όσα ονειρεύτηκα είναι πολύ αληθινά, είσαι η ζωή μου...
Έχω ως μονάδα να κάνω τόσα πολλά και να συνεχίσω να αγωνίζομαι, να αντιμετωπίζω τους φόβους μου. Πόσο σε λαχταρώ, πόσο λαχταρώ τις συζητήσεις μας, πόσο θέλω να ξέρεις κάθε λεπτό πως είμαι και τι κάνω, πόσο θέλω να μοιράζομαι μαζί σου τη ζωή μου, πόσο το έχω ανάγκη, πόσο νιώθω πως σου ανήκω τόσο φυσικά και απλά. Όταν σε σκέφτομαι απλά λιώνω, είμαι τόσο υπερήφανος για σένα κι όμως...δεν σ'έχω κοντά μου ή δεν είμαι μαζί σου, παίζει καμία σημασία αυτό? Δεν σ'έχω κοντά μου λοιπόν ή δεν είσαι κοντά μου...πόσο κρυφά ελπίζω πως δεν ήμουν κάτι απλό που πέρασε για σένα αλλά και εγώ είμαι ο σταθμός σου, καμιά φορά χάνομαι στις αυθόρμητες και ίσως αρνητικές σκέψεις μου αλλά τις σταματώ κοιτώντας μέσα μου για την αλήθεια και τότε γαληνεύω γιατί βλέπω την αλήθεια. Πρώτον είμαι χαρούμενος για αυτά που νιώθω εγώ για σένα και είμαι σίγουρος για αυτά, τόσα πολλά άλλαξαν στο παρελθόν και εγώ νόμιζα τόσα λάθοι για αληθινά. Πέρασαν όλα και βρήκα το κουράγιο και τον προσωπικό τρόπο και δρόμο μου για να βρίσκω τις αληθινές απαντήσεις μέσα μου.
Πολλές σκέψεις περνάνε απ'το μυαλό μου όμως εσύ είσαι μέσα μου βαθιά...έχω τόσα πολλά να σου πω...δεν χορτένω την φωνή σου...δεν είναι μόνο έρωτας και σεξουαλική έλξη...πολλά περισσότερα και πολύ δυνατά και δεν μπορώ παρά να είμαι ευγνώμων στη ζωή. Είσαι τόσο ξεχωριστή και κάνεις τόσα πολλά, έχεις και εσύ να αγωνιστείς για δικά σου πράγματα το ξέρω καλά, πόσο τρελένομαι από χαρά όταν εξομολογούμαστε πράγματα ο ένας στον άλλον και τις γεμάτες συναίσθημα συζητήσεις μας, πόσο υπερήφανος είμαι για σένα.
Δεν μπορεί να περάσει ένα κενό λεπτό, ένα λεπτό που να μη σε σκέφτομαι, σαν να πρόκειται να χαθείς αν δεν σε σκεφτώ έστω ένα λεπτό. Θέλω να είμαι συγκεντρωμένος στην μαγική εικόνα σου, στον αέρα σου, στην αύρα σου και όλα αυτά φυσικά και απλά. Ίσως δεν νιώθεις έτσι για μένα ή δεν τα σκέφτηκες ποτέ μ'αυτό τον τρόπο, αγνά μ'αρέσει να'φήνομαι και εσύ βγαίνεις από μέσα μου, δεν ζω μαζί σου, ούτε καν σε βλέπω και όμως ζω κάθε στιγμή μαζί σου.
Μερικές φορές προσπάθησα να σκεφτώ πως με πέρασες έτσι απλά, πως έσβησε για μένα κάθε ερωτικό ενδιαφέρον, πως μ'αγαπάς αλλά ως ένα απλό καλό φίλο και πονάει πολύ, απλά δεν υπήρχαν όλα αυτά τουλάχιστον με την αληθινή τους μορφή αλλά με την ανάλαφρη και χλιαρή. Δεν γίνεται να αγαπάς βαθιά και να το λες και να φεύγεις για πάντα! Τότε και εγώ είμαι κρατάω δύο ρόδες και γίνομαι αυτοκίνητο, όλα με το όνομα τους πρέπει να λέγονται, δεν υπάρχει βαριέμαι αλλά βολεύομαι, αυτά είναι τα συναισθήματα μου για σένα και είναι μεγάλα.
Μου λείπεις πολύ και πολλές φορές βιάζομαι και φοβάμαι...μετά κοιτώ μέσα μου και ηρεμώ...πως το καταφέρνεις αυτό? Είναι η αγάπη για σένα μέσα μου και είναι απόλυτα ξεκάθαρη...ΕΣΥ
Σε λατρεύω...

Δεν υπάρχουν σχόλια: