Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Σκέψη (33) - ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΟΥ


photo:flickr
Πολύ σημαντικό όπως και όλα τ'άλλα βέβαια, αλλά το να γνωρίζει κανείς που είναι τα όρια του και κυρίως ποια είναι, σημαίνει πως καταλαβαίνει μέχρι που μπορεί να φτάσει. Και το που μπορεί να φτάσει σημαίνει και μέχρι πόσο μπορεί να αντέξει, άρα μέχρι που πιστεύει πως μπορεί να φτάσει κάποιος, μέχρι εκεί αντέχει και εκεί είναι και τα όρια του. Βέβαια το μόνο σίγουρο είναι πως ο άνθρωπος έχει μεγαλύτερα όρια από εκείνα που ο ίδιος πιστεύει.
Τα προσωπικά όρια όμως του καθενός είναι διαφορετικά και η διαδικασία που ο ίδιος αντιλαμβάνομαι τα όρια μου είναι πως κάποιες φορές πίστεψα πως δεν μπορώ να καταφέρω κάποια πράγματα, κυρίως να ξεπεράσω κάποιες δυσκολίες. Αμέσως αισθάνθηκα άβολα διότι δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος όμως για διάφορους λόγους είχα πιστέψει πως κάποια πράγματα δεν μπορούσα να τα καταφέρω. Και αυτά ήταν πράγματα που απλά είχα αδυναμία, δεν ήταν στα προτερήματα μου αλλά στις αδυναμίες μου και εκεί ακριβώς αισθάνθηκα πως πρέπει να ξεπεράσω τα όρια μου, να επιμείνω στα αδύνατα σημεία μου και έτσι να ξεπεράσω τα όρια μου και να "σκληραγωγηθώ" σε πράγματα που ήμουν ευαίσθητος και αδύναμος.
Φυσικά όπως καταλαβαίνετε δεν μιλάω για ηθικά όρια αλλά καθαρά για τα προσωπικά όρια που έχει ο καθένας μας, τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα και κατά πόσο ο καθένας "ξεβολεύεται" ώστε να δυναμώσει τα αδύνατα του σημεία.
Στην ουσία δηλαδή είναι ένα ξεβόλεμα, να κάνω κάτι που δεν έκανα ποτέ μου και μου είναι εντελώς άγνωστο και ας το κάνω ο ίδιος, να ισοσταθμίσω το ασυνείδητο με το συνειδητό, μια επώδυνη και δύσκολη διαδικασία.
Κατ'επέκταση αντιλαμβάνομαι τη ζωή μου ως μια αλυσίδα από πράγματα που λειτουργούν ταυτόχρονα μεταξύ τους και ανεξάρτητα και χρειάζεται κανείς να τα κατανοήσει. Η διαδικασία είναι πως πρέπει να απομονωθεί ο κάθε κρίκος ξεχωριστά μέσα όμως από μια διαδικασία η οποία είναι δύσκολη και την ζεις, η διαδικασία δηλαδή που περνάνε πράγματα από το ασυνείδητο στο συνειδητό και δεν μιλάω για απλές σκέψεις ή απλές θεωρίες αλλά μιλάω για καταστάσεις και γεγονότα που έχουν συμβεί και έχουν προκαλέσει και αντίστοιχα συναισθήματα, ένα μείγμα από γεγονότα, αδυναμίες, παλαιά και νέα συναισθήματα.
Όταν αντιληφθούμε πως έχουμε σε κάποια σημεία αδυναμία, αν δεν το παραδεχόμαστε αυτό και θεωρούμε πως είμαστε σε όλα τέλειοι τότε ζούμε το τέλειο παραμύθι που φυσικά ανύποπτα μέσα στο χρόνο θα γκρεμιστεί, έξυπνο λοιπόν είναι πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και έτοιμο αλλά απλά σε κάποια σημεία είμαστε δυνατοί και σε άλλα το αντίθετο και το θέμα μου εδώ είναι να αντιληφθώ τα αδύνατα σημεία μου και να τα δυναμώσω και αυτό το πετυχαίνω ξεπερνώντας τα έως τώρα όρια του εαυτού μου!

Με πολύ αγάπη,
Πολύπλοκα Απλός
Share/Save/Bookmark

Δεν υπάρχουν σχόλια: