Σκέψη (42) - Σ'ΑΓΑΠΩ ΒΑΘΙΑ

photo:flickr
...ίσως τελικά όλη η αλήθεια να κρύβεται σε αυτήν την μαγική λέξη "αγάπη", ταυτόχρονα όμως κρύβεται και μια παγίδα γιατί αγάπη είναι αγάπη και είναι μία, αγαπάς όμως τον καθένα διαφορετικά.
Και ναι η αγάπη έχει μια κλίμακα, δεν μπορείς παράδειγμα να αγαπάς και να σκοτώνεις, έτσι και σε μικρότερο βαθμό, δεν μπορεί να έχεις νιώσει το πραγματικό βάθος και εύρος της αγάπης αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου πρώτα απ'όλα.
Να το πω έτσι, το παζλ της αγάπης για κάποιους ολοκληρώνεται και για κάποιους όχι, συνήθως αυτοί είναι εγωιστές και επίμονοι παραφραστές της πραγματικότητας, λίγα για τα θεωρητικά λόγια λοιπόν.
Πρώτα απ'όλα η αγάπη έχει ΙΕΡΑΡΧΙΑ...
Δεν μπορεί κανείς γενικά, προσωπικά και αόριστα να ορίσει τους φυσικούς νόμους, δεν μπορείς να πέσεις στη φωτιά και να δροσίζεσαι για παράδειγμα. Αυτό κατ'επέκταση στη ζωή του καθενός μεταφράζεται γενικότερα στη ζωή του με την κυριότητα σε ανθρώπους. Το πρώτο φυσικά πράγμα που αγαπάμε είναι ο εαυτός μας και μετά έρχονται όλα τ'άλλα. Προσπερνάω την προσωπική οικογένεια του καθενός για να φτάσω στο σημείο που ο άνθρωπος ολοκληρώνεται βρίσκοντας τον κατάλληλο σύντροφο του εξελίσσοντας τη ζωή του. Άρα και η αγάπη επιλέγεται αν το σκεφτούμε και δεν μπορούμε να παραπονιόμαστε για έλλειψη αγάπης όταν δεν την επιλέγουμε έστω ασυνείδητα, πόσο μάλλον συνειδητά, για αυτό και υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που ζουν και πεθαίνουν χωρίς αγάπη ή με ένα μόνο πολύ μικρό μέρος της.
Μπορεί λοιπόν κάποιος να επιλέξει να ζήσει χωρίς αγάπη ή χωρίς το συμπλήρωμα αγάπης που δίνουν τα παιδιά και να πει, εγώ δεν κάνω παιδιά, μπορεί λοιπόν προς το παρόν να αισθανθεί πως έκανε αυτό που σκέφτηκε και είναι το σωστό, όμως σε βάθος χρόνου θα καταλάβει πάρα πολύ καλά το λάθος του και θα έχει το ανάλογο τίμημα, όπως και αντίστοιχα θετικό τίμημα εκείνος που επιλέγει τη ολοκληρωτική αγάπη και όχι την κομματιασμένη από το μυαλό μας.
Άρα η αγάπη διασπάται και χωρίζεται σε πολλά και διάφορα μέρη και πρέπει όλα να υπάρχουν, να τα επιδιώξουμε όσα δεν υπάρχουν ακόμα, να μπούμε εσωτερικά στην συχνότητα τους και να πηγαίνουμε συνειδητά προς το μέρος τους. Δεν τα λέω για να πω τι είδους συνέπειες και πως θα της ζήσει ο καθένας, οι έξυπνοι αντιλαμβάνονται τι λέω, ο καθένας επιλέγει και πράττει, όλο το blog και ότι σκέψεις γράφω είναι προσωπική γνώμη και ο καθένας μα χρειάζεται τις εμπειρίες του για να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει μαζί μου.
Το συμπέρασμα όμως είναι φυσικό και λογικό και πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την αλυσίδα και όχι όποιους κρίκους της μας βολεύουν ή έστω εμείς καταλαβαίνουμε αν θέλουμε κάτι καλό και ολοκληρωμένο από τον εαυτό μας, αλλιώς θα ζούμε με τους κρίκους που επιλέξαμε και όλα θα είναι ανάλογα και "κομματιασμένα".
Όλα αυτά έχουν πάλι να κάνουν με το πόσο σφαιρικά μπορεί να τα δει κάποιος τα πράγματα γιατί τότε μόνο μπορεί να επιλέξει σωστά ή να περιμένει μέχρι να επιλέξει σωστά την ολοκληρωτική αγάπη και όχι την μερική ή ελλειπή. Το δίλημμα λοιπόν στην ουσία είναι να διαλέξω ολοκληρωτική ή ελλειπή αγάπη στα διάφορα στάδια της ζωής μου και το ερώτημα είναι πως αν συνειδητά ένιωσα ότι το διάλεξα σε "πρώιμη" φάση της ζωής μου έχει και αυτό το νόημα του με πρώτο και βασικότερο απ'όλα την "αποδοχή" και τον να παραδεχτώ την πραγματικότητα και να μην παρασυρθώ από την έπαρση της στιγμής και την αλλαγή που χρειάζεται να πάρουν τα πράγματα ή ολόκληρη η ζωή μου, αυτό μου θυμίζει απλά πόσο βολεμένος είμαι σε κάποια πράγματα και πως πρέπει να είμαι πάντα έτοιμος και κινητικός και ποτέ να μην επαναπαύομαι και βολεύομαι με δικαιολογίες του μυαλού σε θέματα καθαρά της ψυχής. Άρα η σταδιοδρομία μου ως τώρα, αν είμαι ειλικρινής χωρίζεται αναπόφευκτα σε 2 βασικά μέρη που πέρνουν σημαντική τροπή τα πράγματα στη ζωή του καθενός, την παιδική ηλικία και εφηβεία και την ενηλικίωση. Φυσικά στην ενηλικίωση έχουμε την εμπειρία πλέον να επιλέξουμε σφαιρικά και συγκεκριμένα την ολοκληρωτική αγάπη αλλά και να κάνουμε αυτοκριτική και να δούμε γιατί και πως λειτούργησε στο παρελθόν μας. Φυσικά έρχονται να παίξουν ρόλο όλα τα στοιχεία του κάθε χαρακτήρα, αυτό σημαίνει πως αν κάποιος αναρωτιέται γιατί δεν γνώριζε ή γιατί επέλεξε σιγουρότατος κάποια πράγματα ή συγκεκριμένα την ολοκληρωτική αγάπη και στην πορεία αποδείχτηκαν εντελώς τα αντίθετα, απλά έχει μάθει να παραπλάθει και να παρερμηνεύει απλές αλήθειες. Σίγουρα υπάρχει μια μικρή έλλειψη αυτογνωσίας ή κατ'επέκταση παράβλεψη κάποιων φυσικών κανόνων στη ζωή, δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι σε κανένα στάδιο της ζωής μας, πόσο μάλλον σε εφηβικό ή παιδικό στάδιο και πόσο μάλλον όταν δεν ελέγχουμε τον εαυτό μας που και σε ποιο σημείο στη ζωή μας μπορεί επικίνδυνα να υπερβάλει με σοβαρό κόστος μέσα στο χρόνο. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κοστίσει σε αυτούς που δεν επέλεξαν την ολοκληρωτική αγάπη αλλά για επιφανειακούς λόγους επιλέγουν αυθαίρετα και χωρίς βάθος, με λίγα λόγια η σοφία και η καλλιέργεια είναι απαραίτητη.
Και τέλος όταν μιλάω για βαθιά αγάπη μιλάω για αγνή αγάπη, ανώτερη και φυσική, δεν προμελετάται ή προκαθορίζεται από κανέναν, δεν προβλέπεται και δεν εντοπίζεται παρά μόνο τη στιγμή που συμβαίνει και ποτέ άλλοτε. Ο καθένας μας έχει το ανάλογο ταίρι του για να ανταλλάξουν αμοιβαία την βαθιά αυτή και ασύγκριτη αγάπη, εκεί καταλαβαίνουμε και ολοκληρώνουμε το νόημα της ζωής, εκεί πέρνουν σάρκα και οστά και ουσία μέσα μας όλα όσα τριγυρίζουν στο μυαλό και στη ψυχή μας συνειδητά και ασυνείδητα. Εκεί ολοκληρωνόμαστε σωστά και αυτό σημαίνει άνθρωπος και αυτό ναι είναι επιλογή και προσπάθεια γιατί τίποτα δεν είναι έτοιμο και δεδομένο, ο δολοφόνος και ο ανώμαλος επέλεξαν να είναι έτσι, μην μπαίνω σε τέτοιες λεπτομέρειες όμως γιατί υπάρχουν πολλοί παράμετροι και εξαιρέσεις.
Πως φτάνεις στην βαθιά και απερίγραπτη αγάπη? Άκου το ένστικτο σου...και επικοινώνησε.

Με πολύ αγάπη,
Πολύπλοκα Απλός