Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Σκέψη (18) - ΕΝΣΤΙΚΤΟ/ΠΕΔΙΑ ΕΝΣΤΙΚΤΟΥ

photo:flickr
...η εσωτερική φωνή μέσα μου, το φως μέσα μου, η ενέργεια, αυτό που μου μιλάει σιωπηλά και μου λέει τι να κάνω όταν δεν ξέρω, το κομμάτι που εμπιστεύομαι και φοβάμαι ταυτόχρονα περισσότερο, η ρίζα στο βάθος της ψυχής μου, ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο συνειδητό και το ασυνείδητο, το υποσυνείδητο και το όνειρο, η ταυτότητα του χαρακτήρα μου και το μέλλον μου, αυτός που είμαι και θα γίνω, αυτός που ήμουν και μεγάλωσα, ο άρχοντας της ψυχής μου, το ένστικτο μου. 
Αν και κατά κάποιο τρόπο το περιέγραψα παραπάνω νιώθω κι άλλα να πω, είναι ο σύνδεσμος μου με τον ήλιο, η ψυχή μου αντλεί δύναμη-ενέργεια από τον ήλιο, το παρατήρησα αρκετές φορές αυτό πως δεν ήταν απλώς ότι "ζεσταινόμουν" από τον ήλιο αλλά μια πιο βαθιά και ουσιαστική σχέση εξελισσόταν μεταξύ μας, η ενέργεια μου ανανεωνόταν από τον ήλιο και όλα αυτά δεν μπορούσα ούτε να τα διαβάσω κάπου έτοιμα παρά μόνο σε ποιητές. Και εκεί αρχίζει και το μεγάλο ταξίδι γνωριμίας με το διάστημα και το γνωσιακό μαύρο και σκοτεινό χάος που προκύπτει. Είναι δεδομένη η αλληλένδετη σχέση κάθε κομματιού μου με το σύμπαν και πασχίζω να το κατανοήσω με το νου μου και να το καταγράψω, έτσι θα το καταλάβω και καλύτερα, θα το μεταδώσω ως πληροφορία και θα μπορέσω να προσπεράσω την στασιμότητα και να προχωρήσω παραπέρα.
Κόντεψα να χαθώ στο σύμπαν όσες φορές μπέρδεψα τη φωνή αυτή του ενστίκτου μου με την "φωνή του μυαλού μου", την σκέψη μου. Που είναι εξίσου άξια και δυνατή, άλλος όμως ο ρόλος της εξίσου αυτόνομος και δυνατός, αυτός της γνώσης και της σκληρής δουλειάς και πλήρως απογυμνωμένης από κάθε συναίσθημα μα πολλές φορές παραγωγός τους, πόσο παρεξηγήθηκα όταν τεμπέλιασα να τα ξεχωρίσω, σκέψη, γνώση, ένστικτο, το νου δηλαδή από τη ψυχή και ποια χωράφια ανήκουν σε ποιον.
Πως αλλιώς θα μπορούσα να πω τι σημαίνει ένστικτο? Θα μπορούσα να πω πως είναι συνεχόμενες πόρτες η μία πίσω από την άλλη που με οδηγούν όλο και βαθύτερα(ουσιαστικότερα) μέσα μου, στην πηγή και ρίζα των "όλων" μου, εκεί που πηγάζει η ίδια η φωνή μου και πολλά άλλα που πρόκειται να ανακαλύψω/αποκαλύψω κατά την διάρκεια αυτού του ταξιδιού. Ακριβώς αυτό, μια αρχική απλή υποψία και ένα πολύπλοκο ταξίδι που καταλήγει πάλι στην πρώτη και απλή υποψία με την διαφορά αυτή τη φορά της κατανόησης και σωστής αξιολόγησης. Στην ουσία λοιπόν για μένα το ένστικτο είναι η "αφετηρία", η αρχική φωνή εκκίνησης ενός ταξιδιού/αγώνα και μετέπειτα επιστροφής στο ίδιο σημείο, ίδιο σημείο αλλά με πολύ δουλειά και προσπάθεια και συλλογή εμπειριών.
Τι λέει για τον όρο ένστικτο η wikipedia? Μάθετε το εδώ


Με πολύ αγάπη,
Πολύπλοκα Απλός
Share/Save/Bookmark

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Ο/Η eviko είπε...
Σε χαιρετώ Πολύπλοκε Απλέ διαβάτη.Είναι η πρώτη φορά που γράφω κάτι στο διαδίκτυο,αν και ψάχνω καιρό για κάτι που θα με κεντρίσει.Το ιστολόγιό σου εκτός απο ωραίο είναι και πολύπλοκα μαγευτικό.Τόσες σκέψεις τόσες αναζητήσεις για τόσα πολλά θέματα ψυχής που όλοι μας μόνοι μας έχουμε αναρωτηθεί.Που σε ταξιδεύουν σε μέρη του νού που έμεναν για καιρό άπραγα,ξύπνησαν αισθήσεις που εσκεμένα θάψαμε και ξεχάσαμε.Ονειρα απορίες σκέψεις απο το μηδέν μεσα σε μια στιγμή πλημμύρισαν το μυαλό μου,ήταν εκεί άγρυπνες και περίμεναν το κάτι που θα έδινε την ορμή,την αιτία να αναδυθούν.Η αιτία ήσουν ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ.Ψάχνοντας τόσα χρόνια στον πραγματικό κόσμο δεν βρήκα απέναντί μου ανθρώπους που να είναι διαθετιμένοι αυτά τα απλά μεν αλλά ζωτικής και ψυχικής σημασίας θέματα να τα αναλύσουμε,να διευρύνουμε τους ψυχικούς ορίζοντες, να εξορκίσουμε τις φοβίες μας, να λύσουμε τις απορίες μας,να εξωτερικέσουμε τα συναισθήματά μας, και σε μια νύχτα απέναντι στην οθόνη του υπολογιστή διάβασα όσα μονολογώ στον εαυτό μου καθώς προσπαθώ να διεισδύσω στα άβατα μονοπάτια της ψυχής μου.Με γέμισες ελπίδα ότι δεν είμαι μόνη και ότι ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν και δεν φοβούνται..!Συνέχισε και περιμένω τις νέες σου σκέψεις.
Και επειδή είναι η πρώτη φορά που γράφω σου παραθέτω ένα κομμάτι απο ένα αγαπημένο ποίημα του ΠΑΒΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ.
Γι'αυτό όταν κοιμάσαι ονειρεύεσαι μονάχος σου,
και τρέχεις λεύτερος μέσα στις στοές ενός μόνο ονείρου που σου ανήκει και ας ήτανε να μην έρχονταν να μας κλέβουν όνειρα,ας ήταν να μη μας τύλιγαν στο κρεβάτι.Να κρατήσουμε την σκιά για να δούμε άν απο το σκοτάδι μπορούμε να βγούμε να ψαχουλέψουμε στους τοίχους και να παραφυλάξουμε το φώς για να το τσακώσουμε κι έτσι μιά για πάντα να μας ανήκει ο ήλιος της κάθε ημέρας.

26 Δεκέμβριος 2008 5:54 μμ
"Μετέφερα το πανέμορφο αυτό σχόλιο από την αρχική σελίδα "σκέψη (0)" εδώ διότι την μετατρέπω συνεχώς και θα χανόταν το σχόλιο, σε ευχαριστώ και πάλι θερμά για το πανέμορφο αυτό σχόλιο. poliplokaaplos"

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.