Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Σκέψη (61) - ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ensticto

photo:bing.com
Ο ensticto ζει πεθαμένος μέσα στον άνθρωπο και στις μαύρες του βάφεται κόκκινος...
Δεν πηγαίνει κόντρα σε τίποτα γιατί έτσι θα τον καταλάβουν, δεν πρόκειται όμως ποτέ να τον βρεις εκεί που σκέφτηκες, γιατί αυτός σε άφησε να το σκεφτείς έτσι...
Όχι, ούτε τον επαναστάτη υποδύεται αλλά ούτε είναι, είναι κάτι περισσότερο και από τα δύο...
Σε σκέφτεται, μου υπαγορεύει και εγώ γράφω...
Δεν είναι εγωιστής...του αρέσει να παίζει μαζί σου, να σε κάνει είπαμε να σκέφτεσαι έτσι...
Αν νιώθεις παγιδευμένος/η σ'αγαπάει...αν σου φαίνεται γελοίος τον μισείς...
Το παιχνίδι του είναι απλό: γίνεται μαζί σου αυτό που πάντα θέλεις να βρεις και μ'αυτό θέλει να πετύχει να καταφέρεις να το χωρέσεις απλά στο μυαλό σου...όταν το καταφέρεις συνεχίζει να είναι πεθαμένος, απλά θέλει να σου δείξει πως είναι να χαμογελάει ένας νεκρός, απίστευτο αλλά...σου είπα, αυτό είναι το παιχνίδι του, να χωρέσει το μυαλό σου τις έννοιες...
Ότι και να σκεφτείς δεν είναι αυτό...αυτή είναι η δουλειά του, να μην είναι αυτό που θέλεις εσύ αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνεις, αυτό που πρέπει να καταλάβεις...
Αν ακολουθήσεις τα χρώματα του θα σου διδάξει τη μουσική που μπορείς ο ίδιος να τραγουδήσεις...
Αν καταφέρεις να ακούσεις τη φωνή του θα γίνεις ανίκητος πολεμιστής...
Αν πανικοβληθείς με την αλλόκοτη συμπεριφορά του θα ζωντανέψει μέσα σου και αυτό δεν είναι καλό, αν του μιλήσεις άδικα θα φύγει από μέσα σου, αυτό είναι χειρότερο και αν κλάψεις θα πεθάνει πάλι μέσα σου, ούτε χρόνος χάθηκε, ούτε άλλαξε τίποτα, βρέθηκες στην απόλυτη ουτοπία, γνήσιος ensticto...
Αν βαφτεί μαύρος πρέπει επιγώντος να κλείσεις τα μάτια σου, να μην σκέφτεσια τίποτα και απλά να ανασένεις, όταν έχει κάτι πολύ σοβαρό να σου δείξει βάφεται με το χρώμα που βγαίνει όταν αναμείξεις όλα τα χρώματα μαζί...
Ζει με τον θάνατο σου, ζεις με τον θάνατο του. Αν ζούσατε μαζί δεν θα υπήρχε ο ένας από τους δύο...
Δεν μοιράζεστε το ίδιο σώμα ούτε το ίδιο πνεύμα, ανήκετε απλά στην ίδια αλυσίδα και αυτό προσπαθεί να σου διδάξει...
Δεν είναι δάσκαλος γι'αυτό δυσκολεύεσαι να τον καταλάβεις...
Δεν είναι φύλακας άγγελος σου γι'αυτό σε αφήνει να πεθάνεις...
Με λίγα λόγια: η πόρτα που πρέπει να ανοίξεις για να τον δεις είναι η αγάπη...
Αν δεν θέλεις να τον δεις, μισείς...
Δεν διδάσκει ο ensticto την αγάπη, ούτε την νιώθει, ούτε την προωθεί, γιατί είναι μέρος της...
Και αν ακόμα βρεις την αγάπη μέσα σου δεν θα τον δεις, γιατί τότε θα έχει πετύχει την αποστολή του και δεν θα φαίνεται πια, θα είναι ακόμα πιο πάνω από εκεί που έφτασες, εκεί που πρέπει τώρα να φτάσεις...
Όχι δεν είναι τρελός και ούτε κομμάτι του εαυτού σου, είναι κομμάτι όλων μας και η τρέλα όλων μας...
Σου είπα, είναι αυτό που δεν γεννήθηκε κανένας έτοιμος να καταλάβει, μόνο μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας, η εξυπνάδα εδώ χρειάζεται δεδομένα που πρέπει να μαζέψεις ανάμεσα στο χρόνο...
Είναι η σκιά σου που ποτέ δεν μπορείς δεις και να'γγίξεις, είναι το φως που σε θαμπώνει, το παραπανίσιο...
Σου είπα, δεν είναι τρελός, αυτό είναι το παιχνίδι του...
Είσαι το παιχνίδι του όμως εκείνος δεν ψυχαγωγείται, προσπαθεί να εκπαιδεύσει εσένα...
Όχι δεν είμαι εγώ ο ensticto, δηλαδή πίσω του δεν κρύβομαι ο ίδιος...
Όχι δεν είναι ο ensticto το ένστικτο μου ή γενικά η έννοια του ενστίκτου...
Εϊναι ένας άπιαστος τύπος στην άκρη των ματιών σου...
Αυτός που υπογράφει τις τελευταίες λεπτομέρειες για κάθε επόμενο βήμα σου...
Συνεχίζει να σε μπερδεύει, όχι δεν είναι αρσενικός αλλά ούτε ερμαφρόδιτος, αν καταφέρεις και τον πλησιάσεις θα δεις και την θηλυκή του πλευρά...
Είναι αυτός που δημιουργεί στο αδιαπέραστο εμπόδιο σου ίσα ίσα την ρωγμή για να περάσει από μέσα της η ελπίδα σου και μετά ευθύς εσύ ο ίδιος, από μία ρωγμή που φαινομενικά ούτε ο αέρας δεν χωράει να περάσει...
Είναι αυτός που θα σου μάθει να πιάνεις νερό και να καίγεσαι...
Και να κρυώνεις όταν πλησιάζεις στη φωτιά...
Σου είπα, όχι δεν σου μαθαίνει τα αντίθετα από τους φυσικούς νόμους και τις εξαιρέσεις τους, προσπαθεί απλά να σε μάθει να χωρέσεις στο μυαλό σου τα νοήματα...
Προσπαθεί να σε μάθει πως γεννιέται η αγάπη, να τις ρίχνεις ιερό χρώμα πάνω της για να γίνει ορατή στα μάτια σου και να δεις έτσι πως εξαπλώνεται γύρω σου και σιγά σιγά πιάνει όλο το κόσμο, ενώ πριν την θεωρούσες αόρατη και δεν την έβλεπες...
Εγώ ο ίδιος: μακάρι να μπορούσα να μοιράσω ένα ερωτηματολόγιο και να ρωτήσω τελικά ποιος νομίζετε πως είναι αυτός ο ensticto?
Μόλις μου είπε, να σταματήσω να γράφω και το κάνω...

πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο "Που και που γράφω κάτι για να περάσει η ώρα", συγγραφέας: ensticto (Βρε μ'αυτόν τον ensticto, πάλι μπροστά μας!)

Με πολύ αγάπη,
Πολύπλοκα Απλός

Share/Save/Bookmark

Δεν υπάρχουν σχόλια: