Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Σκέψη (27) - ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ

photo:flickr
...το αόρατο εργαλείο όχι για να παραμείνεις στη ζωή απλά, αλλά για να την καταλάβεις πρώτα και να γευθείς τις γεύσεις που ελεύθερα διάλεξες. Δεν υπάρχει πιο φωτεινός δρόμος από αυτόν της πίστης, απλά μόνοι μας πρέπει να το αντιληφθούμε και
να τον περπατήσουμε.

Όπως είναι η σκάλα, έτσι είναι και ο τρόπος που πρέπει να σκεφτώ, η ιεραρχία των λέξεων που πρέπει να ακολουθήσω, γιατί όμως? Για να φτάσω στη γαλήνη. Και όταν έχω φτάσει θυμάμαι πως πέρασα μέσα από τυφώνες, τους οποίους θυμάμαι και αναγνώρισα καλά, έτσι μπόρεσα να αναγνωρίσω σιγά σιγά πως έφτασα και στη γαλήνη, κατάλαβα το βάρος της, την αξία της.
Ένας δρόμος είναι προς την γαλήνη και όταν τον ξεκινάω δεν ξέρω ακόμα πως θα είναι αλλά πιστεύω και προχωράω, και αυτό που με κρατάει στο δρόμο μέσα είναι η ελπίδα πως όλη αυτή η πίστη μου θα βγει αληθινή και δεν θα πάει άδικα και χαμένη.
Και φυσικά όλη αυτή η ιστορία περιλαμβάνει 2 ψυχές και είναι τόσο λογικό όσο και το πως όλοι από μια μάνα και από έναν πατέρα γεννιόμαστε, απλά επειδή όλοι έχουμε το δικό μας ξεχωριστό μυαλό και σώμα, σκεφτόμαστε και μόνοι μας και παρασυρόμαστε με την μοναξιά.
Το όριο το θέτει η ελπίδα και η πίστη είναι το φαγητό της ψυχής, ταΐζω με πίστη την ψυχή, οραματίζομαι και ονειρεύομαι το φως της γαλήνης, χαράζω το δρόμο και στρατολογώ την ελπίδα για να μην παρεκλείνω από αυτόν.
Έτσι προχωράω και διαπιστώνω τις ιεραρχίες μία μία πως έπρεπε να σκεφτώ ακόμα και τις λέξεις, πως τίποτα δεν είναι τυχαίο και πως όλα έχουν μια σειρά.
Αν αδρανήσω δεν θα χαθώ αλλά θα ζω χαμένος...αν δεν πιστεύω και δεν ελπίζω λοιπόν θα ζω χαμένος, μπορεί όμως και να λέω ψέματα, δεν θα πρέπει εσείς να κοστολογήσετε και να ιεραρχείσετε το βάρος των λέξεων μου? Των σκέψεων μου?
Αν δεν ήταν εκείνη δεν θα μπορούσα να πω τίποτα απ'όλα αυτά...

Με αγάπη,
Πολύπλοκα Απλός
Share/Save/Bookmark

Δεν υπάρχουν σχόλια: