Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Σκέψη (38) - ΜΙΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΣΚΕΨΗ

photo:flickr
...κλείνω τα μάτια και συγκεντρώνομαι, δεν προκαταβάλλομαι και δεν κατευθύνω το μυαλό μου όμως αφήνω μέσω του πρίσματος της εμπειρίας να συγχρονιστούν ψυχή, νους και σώμα.
Κάνοντας "στοιχειωδώς" αυτήν την διαδικασία γιατί δεν είναι κανείς τέλειος αλλά θα έπρεπε να μπορώ να κάνω αυτή τη διαδικασία με πολύ άνεση λόγω του ότι θα έπρεπε να κάνω πράγματα που βελτιώνουν με κάθε τρόπο το επίπεδο ζωής μου και την υγεία μου, η συνήθης δικαιολογίες λοιπόν των καθημερινών υποχρεώσεων είναι αυτές που πλαισιόνουν την ταμπέλα που διάλεξα για να κρυφτώ από πίσω.

Έχω κλείσει λοιπόν τα μάτια και χωρίζω την διαδικασία σε 2 κατηγορίες, την πρακτική και την πνευματική. Πρακτικά ακούω τον αέρα να μπαίνει μέσα στα πνευμόνια μου αργά και ρυθμικά και το οξυγόνο να ρυθμίζει την λειτουργία του μυαλού μου, αισθήσεις με απέραντη ευεργετικότητα και καλή ενέργεια πλημμυρίζουν το σώμα μου και συνειδητοποιώ πως το σώμα μου είναι έτσι πλασμένο που δεν χρειάζεται τίποτα "απ'έξω", ούτε ένα ποτηράκι κρασί που φέρνει μια ευδιαθεσία, όλα ένας μύθος, το σώμα μου νιώθω να έχει τα πάντα, όλες τις απαραίτητες χημικές ουσίες να προκαλούν θετικές αισθήσεις.
Πάει και το πρακτικό κομμάτι για να φτάσω στο πνευματικό!
Πολλές φορές αναρωτιέμαι μήπως κάνω λάθος, μήπως είμαι υπερβολικός, μήπως ο άνθρωπος γεννήθηκε για να ζήσει και να μείνει μόνος του και απλά η αναπαραγωγή είναι μια απλή και τυπική υπόθεση χωρίς να χρειάζεται να αγαπάς και να ταιριάζεις με τον άνθρωπο που αναπαράγεις ένα νέο άνθρωπο! Όσο όμως ψυχρά και να το σκεφτώ και χωρίς κανένα συναίσθημα επενδυμένο, χωρίς να έχω παρασυρθεί από αισιοδοξία ή απαισιοδοξία δεν υπάρχει περίπτωση να είναι έτσι, δεν γεννηθήκαμε για να ζούμε μόνοι και αυτό το κατάλαβαν εδώ και χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοί μας κτλ κτλ τα ξέρετε, η διαμόρφωση της κοινωνίας κτλ φτάνοντας στο σήμερα για να μπορέσω να πω μέσα από αυτήν την απλή και αυθόρμητη σκέψη μου πως η "πολυπληθυσμικότητα" και η ποσότητα των καλών και των κακών, η ενέργεια που αναπτύσσουν και μεταδίδουν δημιουργούν "μαζική αίσθηση, αύρα" που μεταδίδεται. Είναι σαν μια επιδημία ιού που μεταδίδεται και χρειάζεται ανάλογο θάρρος και δύναμη για να ελεγχθεί και απαλειφθεί.
Να μην επεκταθώ περισσότερο γιατί πολύ απλά όλες οι σκέψεις μου στο blog και όλοι οι αναλυτικοί προβληματισμοί οδηγούν σε ένα και απλό συμπέρασμα, το πως αντιλαμβάνομαι ο ίδιος τον κόσμο μέσα από ένα αναλυτικά και πολύπλοκο ταξίδι που καταλήγει σε ένα μόνο και πάρα πολύ απλό συμπέρασμα και αποτέλεσμα, την έννοια της μονάδας, το ΕΝΑ.
Να ξαναγυρίσω λοιπόν στις σκέψεις μου...
Όπως και να προσπαθήσω να περιγράψω την αυθόρμητη σκέψη μου σε ένα καταλήγω, την αλήθεια, εκεί υπάρχουν όλα, είτε με δυσκολεύει είτε όχι. Και επειδή θέλω να κάνω πιο αυθόρμητη τη σκέψη και πιο αντιπροσωπευτική σε εμένα: Θέλω να μου λες την αλήθεια! Πάντα! Και αν έχεις αδυναμία να το κάνεις εδώ είμαι να σε βοηθήσω, να σου δείξω, να σου μάθω πως να διώξεις όλες τις αντιστάσεις σου που σε οδηγούν στο παραμύθι σου, δεν στο λέω για να σε κάνω να νιώσεις άσχημα, δες πόσο με παρεξηγείς, όλα στη ζωή έχουν ένα κόστος, είτε θετικό είτε αρνητικό, αρνητικό όμως είναι και το παραμύθι, μη μου λες παραμύθια, δεν εξηγείται αλλιώς.
Ευτυχώς που εγώ έχω ξεκαθαρίσει πως το δάκρυ μου είναι καθαρή αγάπη και λέω ευτυχώς γιατί πάλεψα και εγώ για να βγω από το παραμύθι μου και τίποτα δεν δίνεται έτοιμο, όλα κερδίζονται, για να κερδίσεις όμως χρειάζεται να σε στηρίξουν και άνθρωποι, εδώ είμαι εγώ λοιπόν.
ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΛΕΓΕ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ, ΤΟΥ ΠΑΖΛ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ, ΤΗΝ ΣΦΑΙΡΙΚΗ

Με πολύ αγάπη,
Πολύπλοκα Απλός
Share/Save/Bookmark

Δεν υπάρχουν σχόλια: